Postępujący proces starzenia się społeczeństwa a także inne trendy społeczne takie jak niezdrowy tryb życia i złe nawyki żywieniowe wzmagające prawdopodobieństwo chorób przewlekłych wraz ze wzrastającą świadomością zdrowotną społeczeństw w opinii ekspertów powinny prowadzić do wzrostu zainteresowania urządzeniami służącymi do zdalnego monitoringu stanu zdrowia tzw. telemedycyny.
Telemedycyna jest nowoczesną formą świadczenia opieki zdrowotnej polegającą na połączeniu tradycyjnych metod medycyny klinicznej i nowych technologii przekazu danych. Informacje medyczne pacjentów są często rejestrowane za pomocą urządzeń elektronicznych i przekazywane za pośrednictwem interaktywnych mediów audiowizualnych. Pozwala to na przyśpieszenie czasu reakcji na dolegliwości pacjenta oraz eliminuje problem odległości pomiędzy pacjentem a lekarzem. Do przykładów usług zaliczanych do rynku telemedycznego należą m.in. konsultacje z wykorzystaniem telefonów komórkowych lub konsultacje audiowizualne z wykorzystaniem komputerów i Internetu odbywające się w czasie rzeczywistym.
Kategoriami skaładającymi się Telemedycnę jest:
- Teleopieka – opiek nad osobami chorymi przewlekle. Głównym aspektem tej działalności jest pomiar parametrów życiowych poprzez różnego rodzaju sensory na podstawie których dokonywane są pomiary, a następnie zinterpretowane przez oprogramowanie. W przypadku odchyleń od osobniczych norm pacjenta wyniki interpretuje lekarz. Ten rodzaj opieki dopuszcza również udzielanie zdalnej opieki za pomocą łącza telekomunikacyjnego (przesył obrazu), poradę lub konsultację z lekarzem.
- Telediagnostyka – opis badania dokonywany za pomocą medycznych danych mulimedialnych przesłanych za pomocą sieci telekomunikacyjnych (np. telefon) czy teleinformatycznych (np. Internet) jako zapisane pliki danych.
- Telekonsultacja – przekazania za pomocą łączy video (w tym w rozdzielczości HD) w czasie rzeczywistym obrazu i przeprowadzenia konsultacji
- Telenauczanie – realizowane jest poprzez internetowe platformy telemedyczne wspomagające pracowników medycznych i pacjentów.
- Telezabieg, Teleoperacja – rodzaj zabiegu, operacji, przeprowadzanej przy pomocy robota chirurgicznego sterowanego zdalnie.
Realizacja poszczególnych segmentów telemedycyny odbywa się poprzez :
- Pozyskiwanie i przechowywanie danych – pozyskiwanie danych medycznych (np. Obrazów narządów wewnętrznych lub sygnałów życiowych), a następnie przekazywanie danych do lekarza specjalisty do oceny w dogodnym terminie. Jednoczesna obecność i interakcja obu stron nie jest warunkiem koniecznym. Niezbędnym jest natomiast zorganizowanie odpowiedniej dokumentacji w formie elektronicznej i transfer takich informacji do lekarza.
- Monitoring na odległość – zdalna kontrola zdrowia pacjenta przez pracowników służby zdrowia przy użyciu urządzeń elektronicznych, w dowolnym czasie wybranym na potrzeby właściwej diagnozy lekarskiej. Metoda znajduje zastosowanie zwłaszcza w chorobach przewlekłych, takich jak choroby serca i astma.
- Usługi interaktywne – odbywają się w czasie rzeczywistym i polegają na kontakcie lekarza oraz pacjenta przez urządzenia audiowizualne.
Według raportu GlobalData-2 światowy rynek telemedycyny charakteryzować będzie dynamiczne tempo rozwoju w okresie najbliższych kilku lat, co wynikać będzie zarówno z rosnącej liczby nowych rozwiązań technologicznych, jak również ich wzrastającej dostępności-3. Według analityków GlobalData wartość globalnego rynku telemedycyny wzrośnie z 13,2 mld USD w 2011 r., do 32,5 mld USD w 2018 r., co da średnią roczną stopę wzrostu (CAGR)-4 na poziomie 14%.
Raport GlobalData wśród kluczowych czynników wpływających na wzrost rynku wskazuje potrzebę wzrostu dostępności służby medycznej w odległych lokalizacjach, konieczność ograniczenia wydatków na ochronę zdrowia oraz optymalnego zagospodarowania dostępnych zasobów. Do wzrostu wartości rynku według analityków GlobalData przyczyni się również dynamiczny wzrost dostępności technologii telekomunikacyjnej, wzrastające zastosowanie rozwiązań informatycznych w medycynie oraz gotowość przedsiębiorstw i instytucji państwowych do inwestycji w rozwiązania telemedyczne.
Według agencji badawczej BCC Research istotna część wydatków na telemedycynę, 17,6 mld USD, przypadać będzie w 2016 r. na szpitale, a pozostałe 9,7 mld USD na segment gospodarstw domowych. Na zamieszczonym poniżej wykresie przedstawiono wartość oraz strukturę globalnego rynku telemedycznego.
Analizowana branża została uznana przez Ministerstwo Gospodarki za Krajową Inteligentną Specjalizację (KIS 2. DIAGNOSTYKA I TERAPIA CHORÓB CYWILIZACYJNYCH ORAZ W MEDYCYNIE SPERSONALIZOWANEJ I. TELEMEDYCYNA W DIAGNOSTYCE I TERAPII), co w wielu przypadkach daje polskim producentom związanym z branżą telemedycyny możliwość pozyskania dotacji ze środków z Unii Europejskiej.
Programami, w ramach których podmioty opisywanej branży mogą pozyskać dotacje są m.in.:
- Poddziałanie 1.1.2 – Instalacje pilotażowe – Demonstrator POIR
- Poddziałanie 1.1.1 „Szybka ścieżka” (POIR),
- Poddziałanie 3.2.2 Kredyt na innowacje technologiczne (POIR),
Opracowano na podstawie wiedzy i doświadczenia zespołu ekspertów DCF oraz: